Donderdag 29 december

Vanochtend werden we gewekt door de draaiende wasmachines, die blijkbaar achter onze cabin staan, dit afgewisseld met het gekraai van hanen. Ik kan me een ontspannender ochtendmuziekje voorstellen. Het regent pijpenstelen, maar daar waren we op voorbereid. Dit is de reden dat we vandaag dan ook niet meer terugkeren naar Tsitsikamma, maar nu beginnen aan onze terugreis richting Somerset West waar we oud/nieuw zullen vieren met de familie van Sam. 

Inmiddels begint het te wennen om uit het koffer te leven. Voordat je ergens gesetteld bent, is het weer opstappen geblazen. Net te kort om je te gaan hechten en een continue training in schakelen.

We zijn langzaamaan ook prima op elkaar ingespeeld, leren elkaars eigenaardigheden nog beter kennen, nemen elkaar regelmatig op de hak. Maar een voldoende dosis humor en flexibiliteit maakt dat de sfeer uitstekend blijft, op een kleine clash na. Bijzonder om te merken dat we als oudjes goed in de gaten worden gehouden. Fab en Juul weten dat ik nogal eens de grenzen van het avontuur op zoek. Ook zijn er wat zorgen of wij ons straks met zijn tweetjes voldoende kunnen redden in dit toch vreemde land. Wel erg lief ❤️!

Een korte stop in Plettenberg, waar we op zoek gaan naar een koffietentje. Vanwege het slechte weer is het druk in deze door toeristen belaagde badplaats. File rijden en onmogelijk kunnen parkeren, maakt dat Frans, Juul en ik alvast uit de auto springen (waarbij Juul op het laatste moment al haar sieraden kan veilig stellen, die uit haar tasje vielen). 

Bij de eerste koffiebar die we zien, sluiten we aan in de rij en geeft Juul de bestelling door. Alle croissants en broodjes zijn uitverkocht. Zelfs de koffie leek nooit te arriveren. Fab en Sam die later aansloten bleven ‘cool, calm en collected’ want we zijn niet anders gewend in Amsterdam, mam! 

En dan is er gelukkig nog altijd een locale supermarkt!

In Wilderness gaan we 2 nachten verblijven in Pearl Moon Boutique Suites, waar we de helft van de kamers bezetten. De naam spreekt tot de verbeelding en opnieuw is het een super mooie accommodatie, inrichting ‘beach look’, met uitzicht op de rivier de Touw. Je moet er wel wat voor doen om er te komen…. De oprijlaan is letterlijk tweemaal een helling op van 50 graden, het wordt doodstil in de auto als we omhoog rijden (gelukkig is het een automaat).

Een verkenning van het kleine dorpje Wilderness wat aan zee ligt, een wandeling langs het strand en dineren in een hippe tent maakt de dag bijna weer volmaakt.

O nee toch niet, er moet nog UNO gespeeld worden bij kaarslicht, terwijl onze professor nog een laatste hand slaat aan een artikel wat de deur uit moet voor het einde van het jaar.