Zaterdag 14 januari

Aan alles komt een eind. Onze gastheer (dit keer) van onze laatste accommodatie zeggen we gedag! 

Vandaag begint het afscheid nemen van Zuid Afrika, maar niet voordat we de natuur highlights gaan inhaleren. 

Van Noordhoek rijden we naar Constantia, een gerenommeerde wijk met dure huizen op uitgestrekte landgoederen welke in geen enkele verhouding staan met de krotjes in de townships. De schrijnende contrasten in dit land roept veel vragen op en vind ik soms lastig te verdragen. 

Ondanks dat we al dagen hebben gebivakkeerd tussen de wijngaarden kunnen we Kaapstad niet verlaten zonder een bezoek aan wijn estate Groot Constantia, in de lijst van de top 10 excursies. Hier wordt al sinds 1685 topklasse wijn produceert. De wijnkelder is giga en bij de rondleiding is men er trots op dat Napoleon Bonaparte 1 fles van hun beste wijn per dag dronk tijdens zijn ballingschap op Elba. Met alle kennis over wijn maken kunnen we het nu bijna zelf. In ieder geval leren we het verschil in de bereiding van witte en rode wijn. 

We doen de ongezellige versie van de tour, oftewel slaan het wijnproeven over. Op dit tijdstip van de dag (13.00) is dit voor mij geen gelukkige combinatie gebleken. 

Bij het verlaten van Constantia staan op de hoek een aantal jongens met de mooiste gevlochten manden, waar ik verslaafd aan ben. Ik ben meteen verkocht. Maar helaas mijn praktisch ingestelde manlief ziet het transport hiervan als een te groot bezwaar…. en hij heeft stilletjes ook wel gelijk. 

In een lichte mineur komen we dan ook in Kirstenbosch aan, een nationale botanische tuin met wijdse uitzichten en prachtige bomen en planten. De sfeer is heel vredig en ontspannen: groepen jonge mensen gezellig picknickend op het gras of hier en daar een feestje (met alcohol). We genieten nog even met volle teugen van de rust en al het moois om ons heen, mijmerend over wat we allemaal hebben beleefd. 

Onderweg naar ons AirPort hotel, een laatste droevige blik op de townships waarbij de spelende kinderen op de zanderige vlakte, me toch even doen hopen dat het hier ooit beter gaat worden.

Het zit erop, morgen vliegen we naar huis, maar het was een fantastische en onvergetelijke reis, eerst met de kids en daarna samen….. 

Enorme dankbaarheid overheerst!

Ik heb genoten en ik hoop dat ik mijn trouwe lezers ook een beetje op deze reis heb kunnen meenemen. 

Liefs van bloggende Jacq