Zaterdag 31 december

Dit jaar geen traditionele nieuwjaarsduik bij de Wassenaarse Slag maar een oudjaarsduik in de Indische oceaan. De wind is gaan liggen, het strand is weer open en we gaan Wilderness zeker niet verlaten voordat we letterlijk de zee geproefd hebben. 

Het brandschone lekker warme water, het zachte zand aan de voeten en de metershoge golven verslaan letterlijk alle oceanen waar ik de laatste jaren in ben geweest. Dit had ik voor geen goud willen missen, een buitengewoon geluksmoment. Ik had nog graag langer gebleven. Door Sam wordt mij een herkansing beloofd aan het eind van onze trip vandaag. 

De autorit loopt gesmeerd met onze gebruikelijke stops bij de Pick ‘n Pay voor het noodrantsoen. Frans zit voorin in de ‘relax and enjoy the ride’ modus, de dames op de achterbank in een inmiddels vaste opstelling. Ik zit in het midden meestal mijn blog te schrijven. Na 1400 km komen we er pas achter dat Juul beter rechts dan links van mij kan zitten (??). Fab maakt het niet uit en er wordt vanaf nu van plek geruild.

Via de kustroute langs Gordon Bay, maken we een stop bij een parelwit strand, om nogmaals de oceaan te voelen. Terwijl Sam al in het water ligt als enige, wordt hij teruggefloten door enkele locals vanwege gevaarlijke stroming en rotsblokken bij het strand. Deze waarschuwing was voor mij genoeg om me slechts te laten meeslepen door de harde föhnwind. 

In Somerset West komen we terug bij Boutique Villa Guesthouse, waar Frans en ik een week eerder verbleven en Fab en Juul nu ook een kamer delen. 

Huize Käller zit volgeboekt aangezien een oom, tante en nichtje (van Sam) uit NL enkele dagen logeren. Sam heeft even een rustpauze nodig van de Walthers na een intensieve week, denken wij. Zelf heeft hij er een iets andere mening over… 

Oudejaarsavond wordt een gezellig samenzijn in huiselijke sfeer met zijn allen. Eva (zus Sam) heeft heerlijke oliebollen gebakken en de wijn vloeit rijkelijk.

De sterretjes zijn we vergeten maar bij het aftellen voor 2023 (een uur eerder dan in NL) klinken we de champagneglazen onder een heldere sterrenhemel, zonder vuurwerk. Helaas weer veel vuurwerkincidenten in Nederland deze jaarwisseling lees ik later, tussen de vele nieuwjaars appjes.

Na middernacht worden we door Sam en Eva lopend geëscorteerd naar ons hotel. De wandeling van 15 minuten door het donker en zonder trottoirs is best een uitdagend tochtje. In Zuid Afrika loop je tenslotte niet over straat s avonds, alhoewel de wijk waar Sams ouders wonen een luxe ‘bubble’ is en relatief veilig. Trouwens onbegrijpelijk maar ‘driving and drinking’ is in dit land nog vrij gewoon met veel calamiteiten als gevolg. 

Voor iedereen alle goeds voor 2023, blijf gezond en goed voor elkaar zorgen!