Donderdag 22 december

Door het felle zonlicht (6.00) waren enkele van ons heel vroeg wakker: welcome in South Africa !! Maar het helpt enorm om de dag meteen productief te beginnen en alle achterstallige klusjes nog snel af te handelen. 
Voor het ontbijt liepen we snel even naar buiten om nu echt de Afrikaanse vroege ochtendlucht voor het eerst op te snuiven. Heerlijke temperatuur met een verfrissend briesje. 

Op naar Kaapstad, maar eerst terug naar het vliegveld om bij Hertz onze auto voor de komende 2 weken af te halen. Frans en Sam kregen een lift van Sam’s vader. Voor de niet ingewijden: de ouders van Sam hebben een huis 30 km ten oosten van Kaapstad waar ze nu ook zijn. De reden waarom Sam’s vader haast had om naar ons te komen zal ik jullie maar besparen maar had iets te maken met het intercontinentale transport van de piek voor de 🎄 (we hebben er de nodige grappen over gemaakt). Die gaan we kerstavond aanschouwen…

Frans en Sam waren bij de Hertz autoverhuur maar kregen de auto niet mee, want Jacq is de booking.com expert en op haar naam stond de auto. Dus zij moest vanuit het hotel snel ingevlogen worden naar het vliegveld ter identificatie. 
Dat brengt me op de eerste observatie: het Afrikaanse personeel is enorm vriendelijk en behulpzaam. Maar ook een schrijnende situatie: Fab had nog wat eten op haar kamer laten liggen, toen ze rond uitchecken terug naar boven liep, was de schoonmaakster haar appel en een reep aan het eten en had haar bakje met salade opengemaakt. Een pijnlijke confrontatie met die andere kant van dit land. 

Met onze gloednieuwe Toyota (12km gereden) begon onze tocht waarbij we vrij snel al langs de Townships kwamen: kilometers lange rijen van gammele kleine hutjes met golfplaten daken en satellietschotels, de armoede druipt ervan af. 
 

Onze chauffeur Sam werd even op de proef gesteld in onze nieuwe bolide en dit alles links rijdend manoeuvrerend naar de city. 
Onze bed en breakfast (boutique hotel bayflowers) ligt in een mooie en rustige woonwijk in de wijk Green Point: kleinschalig, 14 kamers en de eigenaren wonen in het penthouse er boven. Een van onze kamers heeft een luxe groot balkon. We voelen ons meteen thuis hier, heerlijk! 

In de middag staat een wandeling naar de Waterfront op het programma. De Waterfront is de toeristische haven van waaruit je boot trips kan maken. Een soort van Redondo Beach in het groot. We liepen via het olympisch stadium (WK 2010, NL in de finale verloren), het was bijna overal uitgestorven in tegenstelling tot de drukte bij de Waterfront. 
 

Daar genoten van een heerlijke late lunch en maar goed ook.. voordat we naar huis gingen, liepen we terug naar de shopping mall om aldaar in de kelder een grote supermarkt te bezoeken (voor wat hapjes en drankjes etc). Zo gezegd zo gedaan, best zoeken zo’n eerste keer en toen we bij de lange rij in de kassa stonden: boem, pikdonker want elektriciteit viel uit en alle deuren van de winkel gingen dicht. Dit heet load shedding (in het kader van energie tekort) gebeurt 2x per dag gemiddeld, is een app voor dus je kunt van te voren weten wanneer het gebeurt. Wij wisten dat het rond 18.00 zou zijn maar tijdens de vakantie let je niet zo op de tijd en wij dachten misschien ook dat het niet zo’n vaart liep.

In het pikdonker probeerde we nog wat te verzamelen (kaas en bier) met de lichtjes van onze telefoon, maar tevergeefs. Best grimmige sfeer, opgesloten in een donkere winkel met zaklamp lichtjes. En toen bij de kassa aangekomen, net nadat wij afgerekend hadden, vielen alle kassa’s ook uit en was het over voor iedereen.

We hadden nog mazzel met ons rantsoen voor de avond. Met taxi terug naar ons hotel gegaan en tot 20.30 geen elektriciteit meer. Dan merk je pas hoe afhankelijk we ervan zijn. Geen werkend internet, waterkoker en koelkast meer. Gelukkig wordt het pas donker rond 20.30 en hebben we niet bij kaarslicht hoeven zitten. 

Onze reisleider Sam is in Oostenrijk ziek geworden, intermitterend koorts en hoesten etc. Eind middag trok hij het helemaal niet meer en is hij op doktersadvies met antibiotica begonnen en nu verplichte bedrust. Echt heel zielig maar we hopen dat hij weer snel het mannetje is!!